واحدهای توسعه تحقیقاتی بالینی با چشم‌ انداز توانمند‌سازی و فرهنگ‌ سازی پژوهشی در بخش‌های بالینی از سال 1381 در كشور پایه‌گذاری شده و راه‌ اندازی گردیدند.
بار پژوهشی در دنیا بر عهده دانشگاه‌ها و صنایع است. در نظام سلامت و درمان ایران با توجه به ویژگی‌های ادغام آموزش و درمان پزشكی، مسئولیت و توان پژوهشی در یكجا تجمع یافته كه با استفاده از این فرصت می‌توان مدیریت صحیح در منابع و هدایت پژوهش در بخش بهداشت و درمان كشور به عمل آورد.

در گذر از سیر تاریخی پیشرفت رسالت دانشگاهها، از انتقال دانش صرف، به تولید دانشمند و پژوهشگر، قسمت بزرگی از مسئولیت پژوهش در هر كشور بر عهده دانشگاه‌ها قرار گرفت و بسیاری از مراكز تحقیقاتی با كمك و حمایت دانشگاه‌ها توانایی ادامه فعالیت یافتند.
هدف نهایی نظام سلامت هر كشور، ارتقاء سلامت عمومی، برقراری و پیشبرد عدالت بهداشتی در میان مردم است. پژوهش در این میان، با ارائه رهنمود در طراحی و اجرای سیاست‌ها و القای نگرش‌های تشخیصی و درمانی جدید، نقش به سزایی در نیل نظام سلامت به این هدف ایفا می‌كند.

دانشگاه علوم پزشكی قم از ابتدا نگاه ویژه‌ای به امر پژوهش داشته است. مسئولین این دانشگاه مصمم به ارتقاء سطح علمی پژوهشی دانشگاه در سطح كشور بوده و یكی از پارامترهای مهم و موثر در این بخش را توسعه پژوهش و تولید علم می‌دانند. در این راستا واحد توسعه تحقیقات بالینی دانشگاه علوم پزشكی قم با چشم انداز توانمند سازی و فرهنگ سازی پژوهش در تاریخ 23/10/1386 راه اندازی گردید.

در حال حاضر پژوهش‌های بالینی و بیمارستانی تا رسیدن به جایگاه مطلوب خود فاصله زیادی دارند و توجه جدی به این مقوله از اولویت‌های نظام كلان پژوهشی در علوم پزشكی به شمار می‌رود. به بیانی دیگر در حیطه علوم بالینی نیازمند ساختار و زیر ساختارهای مناسب جهت دستیابی به اهداف و نیازمندی‌های مدیریت پژوهشی در مقام سیاست‌گذار و هدایت كننده نظام پژوهشی می‌باشیم.

این واحد، نه تنها اعضاء هیئت علمی بیمارستان بلكه كلیه اعضاء هیأت علمی بالینی و فراگیران دانشگاه را تحت پوشش خدمات خود قرار می‌دهد. هدف عمده از تأسیس این واحد، طراحی ساختار و زیر ساختار پژوهشی مناسب برای رسیدن به اهداف چشم انداز علمی كشور تعیین شده است.